Dit verhaal heeft mijn opa mij opgestuurd en heeft hij echt meegemaakt!
Over schildpadjes nog een anekdote van toen ik net leraar was op het Canisiuscollege.
Met een groep leerlingen brachten we een bezoek aan Rome. Op een middag wandelden we over de Corso Vittore Emanuele en daar groepte een aantal mensen samen voor een dierenwinkel. Er had daar –zo bleek- enkele minuten daarvóór een overval plaatsgevonden. De mensen waren erg opgewonden en ik ging nieuwsgierig een kijkje nemen. De politie had de glazen winkeldeuren gesloten en afgeplakt met roodwitte linten. In de winkel was het een grote ravage, want behalve de gendarmes waren er ook apen die er zomaar los rondsprongen, papegaaien fladderden rond en schreeuwden moord en brand, een parkiet zat op de baret van een politieman, op de vloer spartelden goudvissen in een plas water, duiven koerden angstig in hun kooitjes en hamstertjes renden heen en weer. Overal lag voer op de vloer en een agent gleed uit over een bananenschil die door een woedende aap was weggegooid. Het was een janboel daar. Toen zag ik tussen de benen van de omstanders een klein schildpadje rustig over het trottoir wandelen. Ik pakte het beestje op en toen kwam er nog een onder de glazen deur door naar buiten. De agenten hadden niet gezien dat hij ontsnapte want ze hadden heel wat te stellen met de kwade apen. Ook dat schildpadje wist ik op te pakken. De mensen zeiden tegen me dat die reptieltjes sla eten en ook andere groenten.
Maar dat bleek niet zo te zijn: ik heb ze in een leeg kaasdoosje gestopt en mee naar ons hotel genomen en er wat sla bijgedaan van het avondeten. Ik heb ze heel voorzichtig behandeld, maar ze aten geen sla. Op de terugreis in de trein kneep ik hem wel een beetje, want ik had geen exportvergunning voor dieren en ze waren ook niet ingeënt! Op de grens met Zwitserland kwam de douane controleren. Mijn koffertje werd natuurlijk gecontroleerd, maar de douanier knikte toen hij het kaasdoosje zag, want pecorino mocht je zonder vergunning mee het land invoeren. Hij kon niet vermoeden wat er werkelijk in het doosje zat!
Veilig thuisgekomen ben ik uit gaan zoeken wat voor beesten ik had geïmporteerd. Het bleken moerasschildpadjes te zijn. Ze hadden bijna tien dagen in mijn kaasdoosje gezeten en ze lusten geen sla. Ze zullen wel honger gehad hebben! Ik heb een aquaterrarium voor ze gemaakt en kleine regenwormpjes, tubifex en meelwormen gevoerd. Als de zon scheen zaten ze het liefst te zonnen op een grote platte, warme steen en daarna gingen ze zwemmen en watervlooien vangen.
Ik heb de diertjes enkele jaren kunnen verzorgen, maar door gebrek aan zon en warmte kregen ze last van schimmel en ze zijn te vroeg gestorven. Maar ik heb er al die jaren van genoten.
Ik hoop dat jullie het leuk vonden!
Groeten,
Bart
